De zaal spreekt: mannen huilen niet

Een reactie van bezoeker Frans Conrads

De zaal spreekt: mannen huilen niet

Frans Conrads (52 jaar, Rotterdam) bezocht op 9 juni Mannen Huilen Niet- De Mentale crisis onder mannen. 

Het programma Mannen huilen niet heeft me aan het denken gezet. Als vrouwen en mannen een meer egalitaire samenleving vormen, is het ook gemakkelijker voor mannen om hun emoties te uiten ten opzichte van elkaar en vrouwen, maar dat is natuurlijk moeilijk te achterhalen. Een man die ervan overtuigd is dat hij sterk is en/of mogelijk onoverwinnelijk, heeft over het algemeen het voordeel ten opzichte van een man met angst en twijfel. Natuurlijk is de uitkomst afhankelijk van vele andere factoren in een mogelijke strijd, maar het is een psychologisch fenomeen dat overtuiging kan bijdragen aan fysiek welzijn. Dit lijkt me ook een onderdeel van de vruchtbare voedingsbodem waarin dit idee zich heeft kunnen ontwikkelen.

Dat in dit idee het uiten van emoties als een zwakte is gekoppeld aan sterk zijn lijkt me een logisch, maar ook enigszins eenvoudig gedachte concept. Mogelijk is het in de toekomst mogelijk om middels bewustzijn van dit concept een verandering te bewerkstelligen en het idee van het uiten van emoties los te koppelen van het idee van zwakte. Het zou misschien een kracht kunnen worden in plaats van een zwakte.

Echter… Op het moment zit het eenvoudige gedachte concept van kracht en zwakte en het daaraan gekoppelde idee van het mogen tonen van emoties zo diep geworteld in de samenleving dat dit voor veel mannen, en ook voor vrouwen die zich in een vergelijkbare rol bevinden, een probleem vormt. Het niet kunnen uiten van emoties kan er voor zorgen dat mensen blokkeren in hun bestaan, depressief worden en als laatste uitweg zelfdoding als oplossing zien. Ik vermoed dat een toenemende mate van individualisering in de samenleving hier ook nog een negatieve versterker van zou kunnen zijn. Hoe meer ieder zijn eigen problemen moet oplossen en zich niet dient te bemoeien met een ander zal geen positieve bijdrage zijn ben ik bang. Hoewel sociale druk ook zijn negatieve kanten kent, lijkt het me op dit vlak toch beter dan individualisering. Het lijkt me evident dat het idee, dat het tonen van je emoties zwak is, dient te worden herzien.

Ook de rol van de man is in de moderne samenleving aan een behoorlijke verandering onderhevig; het belang van fysieke kracht, het doel om als voorziener van het gezin te dienen, held te zijn in een oorlog en aantrekkelijk te zijn voor het andere geslacht. Vele mannen hebben daardoor nog meer moeite om een bevredigende rol te kunnen innemen in de samenleving. Omdat ze hier dus dan niet over kunnen praten en hun emoties niet delen ontstaat er nog grotere groep aan mannen die geblokkeerd raken.

Hiermee staan de mensen die zichzelf zien acteren in de cultureel bepaalde mannenrol zich voor meerdere uitdagingen. Terwijl de rol van de man aan het veranderen is, en mannen in de oude traditionele rol steeds minder voldoening vinden, is het ook nog steeds moeilijk om hierover te praten. Het is te hopen dat bewustwording deze ontwikkeling kan bijhouden en zo mogelijk kan keren.

Welke nieuwe samenlevingsvorm die deze bewustwording heeft omarmd, en het behoefte aan voorzieningen voor geestelijke zorg heeft geïnternaliseerd zou dan kunnen ontstaan? Ik vermoed dat dit een samenleving wordt waar de man-vrouw rol een fluïdere constructie word waarin begrippen van man-vrouw losgekoppeld dient te worden van sekse en/of gender. Verschillende onderdelen van de rollen die nu sterk gekoppeld zijn aan sekse en gender kunnen dan uitgewisseld worden of gedeeld naar gelang dat in een partnerschap gewenst is. Gelukkig lijkt deze ontwikkeling al gaande. Nieuwe begrippen zullen zich moeten vormen en nieuwe wetgeving. Dit maakt het echter wel complexer dan de huidige situatie, en vraagt dus ook meer van de capaciteit hier flexibel mee om te gaan. Maar zolang hier over gecommuniceerd kan worden lijkt me dat een prachtig idee. Dat seksuele selectie plaats gaat vinden op een niveau van compatibiliteit van gewenste rolverdeling lijkt me ook een beetje te rationeel, maar de natuur zal er wel een weg voor vinden. Zolang we maar bij ons gevoel kunnen komen en het met meerdere kunnen delen.

Deel dit bericht: