Na afloop van Amsterdam 2050 in de Rode Hoed, op 9 maart, spraken we met Bart Müter over hoe hij de toekomst in de stad voor zich ziet.
Een relevante vraag om mee te beginnen: woon je in Amsterdam? En: sinds wanneer?
Bart Müter: ‘Ja, in Nieuw-West. Ik woon nu zo’n twintig jaar in de stad, dus dat is inmiddels langer dan de tijd dat ik hier níet woonde. Ik identificeer me ook wel echt als Amsterdammer. Mijn vader komt hiervandaan, maar mijn ouders zijn naar Castricum verhuisd om een tuintje te kunnen hebben.’
Welke onderwerpen die vanavond zijn besproken gaan je het meest aan het hart, als Amsterdammer?
‘Onderwijs, jeugdzorg en de investeringen in preventief optreden tegen criminaliteit. Van tevoren dacht ik dat ik D66 zou stemmen, maar ik vond het verhaal van Sofyan Mbarki – van de PvdA – over die thema’s heel sterk. Ik was een zwevende kiezer, maar ik kan wel zeggen dat ik nu een ander plan heb dan ik had verwacht.’
‘Zo vond ik het heel fris wat Sofyan zei over het creëren van opleidingen die bij baangaranties aansluiten. Ook wil de PvdA aan de voorkant investeren, om ervoor te zorgen dat iedereen met een goed toekomstperspectief in de samenleving kan meedraaien. De preventieve voorwaarde is om mensen uit de criminaliteit te houden, in plaats van ze hard te bestraffen.’
Waarom raken déze zaken je zo?
‘Vanaf 4 april ga ik weer in de jeugdzorg werken, als kwartiermaker: gebiedsgericht, in Amsterdam, bij Levvel. Ik ben nu teamleider bij perMens, voor maatschappelijke opvang en beschermd wonen. Veldwerk is een onderdeel van onze organisatie, op de straathoek. Het raakt dus op meerdere vlakken mijn interesse.’
Ben je vanavond hierheen gekomen omdat je een zwevende kiezer was?
‘Nee, ik verdiepte me in de jeugdwet en hoe de buurtteams werken die sinds kort van start zijn gegaan. Toen ik dit in mijn mailbox zag verschijnen, leek het me een mooie combinatie van waar ik me nu vanuit mijn eigen werk mee bezighoud en de verkiezingen die eraan komen.’
‘En onderwerpen als het klimaat en de woningmarkt zijn ook ontzettend actueel. Ik heb zelf twee kinderen en ik vraag me soms echt af of zij later, als ze groot zijn, nog in Amsterdam kunnen blijven wonen. Wij hebben nog het geluk dat we een prachtig huis konden kopen.’
Maak je je zorgen om de toekomst van je dochters?
‘Geen zorgen, maar ik denk er wel veel over na. Gisteren hadden we mijn nichtje van 21 te eten. Zij studeert Future Planet Studies aan de Universiteit van Amsterdam en ze verwacht niet ooit zelf een huis te kunnen kopen, hier. Dat vind ik best confronterend. Het komt ook zo dichtbij: ik ben bijna veertig, zij is 21 en mijn dochter is vier – wat wordt háár toekomst? Is Amsterdam te zijner tijd voor mijn dochters nog wel die mooie stad die het voor mij is en is geweest?’