De Schoonheidssalon #5: Sekse & the city

De straat is van iedereen. Toch?

De knoppen in de stadsparken lopen uit en het kan nu ieder moment rokjesdag zijn. Dat betekent voor veel vrouwen een periode van advies over hoe ze zich het beste kan gedragen: zorg dat je fiets goed functioneert zodat je niet s’nachts ergens strandt met fietspech; neem bedekkende kleding mee voor onderweg; vermijd (de donkere delen van) het park; en zorg dat je voor vertrek nog even plast want daar is onderweg geen ruimte voor en een boete voor wildplassen is €140,-. Krijgen mannen weleens dit soort advies? Het is tijd voor een goed gesprek over hoe vrouwvriendelijk en inclusief de publieke ruimtes in onze steden eigenlijk zijn, en hoe het beter kan. Welkom bij een nieuwe Schoonheidssalon.  

Stad en straat zijn niet ingericht door en zeker niet voor de vrouw. Met name in de 19de eeuw was het privé-domein typisch van de vrouw en het publieke-domein van de man. De stad is zodoende van oudsher voor en door mannen vormgegeven. In ‘A room for one’s own’ uit 1929, beschrijft Virginia Woolf al hoe zij vanwege haar geslacht geen toegang krijgt tot de plaatselijke bibliotheek, tenzij begeleid door een mannelijke medestudent. Ook het gras was enkel voor mannen en de vrouw hoorde op het pad. Anno 2019 lijkt onze stedelijke omgeving in de eerste instantie misschien neutraal, maar is deze door mannen vormgegeven en gebouwde ruimte niet altijd toegankelijk en veilig voor vrouwen. Denk maar aan de Amsterdamse studente die in 2015 een boete van 140 EURO aanvocht voor wildplassen: op dat moment telde de stad 35 urinoirs voor mannen en twee openbare toiletten voor vrouwen.

Maar het kan ook anders. Wenen staat bijvoorbeeld bekend als een van de meest vrouwvriendelijke steden ter wereld. Stadsplanners hielden rekening met hoe verschillende mensen zich door de stad bewegen, met als gevolg dat de stoepen breder werden, donkere stegen beter verlicht werden en ook de stadsparken werden aangepast zodat meisjes zich niet meer makkelijk konden laten wegjagen uit de speeltuinen.

We kijken met sociologen, activisten, architecten en opiniemakers naar de ontwikkeling van de stedelijke omgeving: hoe is deze vormgegeven en door wie? Hoe veilig en toegankelijk is de stad voor vrouwen en minderheden? Waar liggen de problemen en hoe kunnen we deze aanpakken? Hoe ziet een inclusieve stad er eigenlijk uit en wat zijn daar de voordelen van? We blijven niet hangen in probleemduiding maar creëren samen met een deskundig panel en het publiek een manifest voor een veilige, inclusieve stad.

Bevestigde sprekers: Geerte Piening (Activiste, Wildplas Gate), Marguerite van den Berg (Socioloog), Shamiro van der Geld (Nachtburgemeester van Amsterdam), Arna Mačkić (architect), Marieke van Doorninck (wethouder), Ilana Rooderkerk (gemeenteraadslid Amsterdam) en Shula Tas (Moderator).

Deze editie van de Schoonheidssalon is een samenwerking met de Rode Hoed en wordt mede mogelijk gemaakt door de afdeling emancipatie van de Gemeente Amsterdam. Het programma wordt samengesteld door Anne Vroegindeweij en Shula Tas met de hulp van een redactieraad bestaande uit: Daan van Engelen, Charley Boerman, Wafa Al Ali en Eva de Goeij.