Vrouwen zijn zacht, mannen zijn stoer: de tijd van genderstereotyperingen lijkt nog niet voorbij. In een tijd waarin er veel aandacht is voor de emancipatie van vrouwen vraagt De Rode Hoed zich ook af: hoe gaat het met de mannen?
In dit programma gaan oud-militair en auteur Anton Nootenboom, journalist Nathan Vos, hiphopartiest Winston Bergwijn en directeur van Stichting Emancipator Jens van Tricht in gesprek over mentale gezondheid onder mannen. Opvattingen over masculiniteit werken vaak juist beklemmend en zorgen ervoor dat mannen minder snel hulp zoeken wanneer er sprake is van mentale crises. Hoe keren we het tij en creëren we een klimaat waarin het man zijn niet alleen maar draait om stereotypes?
De Nederlandse oud-militair Anton Nootenboom vertelt in zijn nieuwe boek openhartig over zijn drie missies naar Afghanistan en de daarbij opgelopen mentale problemen. Net als veel collega’s worstelde Anton na zijn missies een langere tijd met zijn mentale gezondheid. Hij merkte dat het voor veel militairen moeilijk was om over hun problemen te praten. Dat moest veranderen, vond Anton. Hij wilde aandacht voor het probleem creëren door iets bijzonders te doen: een tocht van bijna 3000 km door Australië op blote voeten. De weerbaarheid die Anton toen in zichzelf ontdekte, zorgde voor een grote ommekeer in zijn mentale gezondheid.
Anton Nootenboom diende tien jaar in het Nederlandse leger en ging driemaal op missie naar Afghanistan. Na zijn tijd bij Defensie vertrok hij naar Australië en ging daar als bouwvakker aan de slag. Om zijn opgelopen depressie te lijf te gaan besloot hij in 2019 de Mount Everest in Nepal op blote voeten te beklimmen, gevolgd door een wandeling van 3000 kilometer dwars door Australië, ook op blote voeten. Hiermee vestigde hij twee wereldrecords én overwon hij zijn mentale problemen.
Nathan Vos is journalist en medeschrijver van het boek van Anton Nootenboom. Hij is publicist over de mentale gezondheid van mannen en is oprichter van het platform Man o Man. Ook maakt hij de podcast Hoe doe jij dat nou? waarin hij in gesprek gaat met mannen over hun gedrag. Daarnaast is hij docent en coachtrainer op de HvA.
Jens van Tricht is idealist, feminist en de directeur van Stichting Emancipator. Al jaren zet hij zich in voor het doorbreken van (schadelijke) gendernormen en voor mannenemancipatie. Met zijn stichting richt Jens zich op het stimuleren van zorgzame mannelijkheid en het voorkomen van gewelddadige mannelijkheid. Iedereen heeft namelijk een wereld te winnen bij mannenemancipatie, ook mannen zelf. Als wij mannen leren kwetsbaar te zijn en leren te mogen huilen, maken wij mannen weer meer mens en dat is goed voor echt iedereen.
Winston Bergwijn, beter bekend als Winne, is een Rotterdamse hiphopartiest. Zijn debuutalbum ‘Winne zonder strijd’ geldt als een absolute klassieker in de Nederlandse hiphop. Als artiest weet Winne als geen ander hoe belangrijk het is om aandacht te besteden aan een goede mentale gezondheid. Muziek vormt daarbij een belangrijk instrument. Over zijn album So So Lobi 2 (die uitkwam in de pandemie en tijdens de Black Lives Matters beweging) zegt hij in een interview het volgende: “Ik denk dat we op dit album de energie hebben gekanaliseerd die de wereld nu nodig heeft. Over de pandemie is weinig goeds te zeggen, maar ik geloof dat we in dualiteit leven. Voor elk negatief iets is er iets moois. Het dwingt ons om te kijken naar wat echt belangrijk en waardevol is. Dit album draagt bij aan het besef van hoe belangrijk onze tijd hier is. Hoe belangrijk onze familie en vrienden zijn, en onze mentale gezondheid. Dát is wat belangrijk is. Al die andere shit is maar illusie. Liefde, en vooral de connectie is belangrijk.”. Om op grotere schaal bij te kunnen dragen aan de verbetering van de fysieke en mentale gezondheid van Rotterdammers opende Winne in 2021 zijn eigen gym: Vondelgym Rotterdam. Eerder in ons programma Skin Deep spraken we Winne over zelfacceptatie, beeldvorming en het belang van rolmodellen.
Elisabeth (Liesbeth) Staats is een Nederlands journaliste en presentatrice. Zij studeerde van 1992 tot 1998 Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Tot 2002 werkte Liesbeth als verslaggever bij de lokale Amsterdamse omroep AT5.