Dit voorjaar deed journalist Joris Luyendijk op een internationale bijeenkomst voor journalisten het voorstel parlementaire redacties op te heffen. Op Prinsjesdag spreken we in de Rode Hoed met en over de parlementaire pers: wat is er aan de hand?
Er klinkt uit verschillende windhoeken al langer kritiek op het functioneren van het Haags journaille. Te hijgerig. Altijd op jacht naar een primeurtje of conflict, maar nauwelijks nog geïnteresseerd in de effecten van beleid. Druk bezig winnaars en verliezers in het politieke debat aan te wijzen, maar onvoldoende op de hoogte van de dossiers die in de Haagse arena besproken worden. Hier en daar waren er de voorbije jaren opiniemakers en publicisten die de parlementaire pers een voorlichtersmentaliteit verweten, of een te amicale relatie met de politici waarover ze dienen te berichten.
Moeten we afscheid nemen van de parlementaire pers en samen dromen van een opstanding? Want zonder goed functionerende politieke pers geen gezond functionerende democratie. De Parlementaire Pers is dood, leve de Parlementaire Pers?
Onder de bezielende leiding van theoloog en theatermaker Rikko Voorberg, praten we met en luisteren we naar bijdrages van gasten als Eric Smit (Follow the Money, Journalist van het Jaar 2017), Kim van Keken (Journalist van het Jaar 2017), Carin Gaemers (Nieuwspoortrapporteur 2017), Marcel ten Hooven (politiek journalist, De Groene Amsterdammer, schrijver), Rens Vliegenthart (professor UvA), politicoloog Armen Hakhverdian (Stuk Rood Vlees), Thijs Broer (politiek journalist, Vrij Nederland), en Kaj Leers (communicatiestrateeg & auteur Megafoonpolitiek).
Samen met het publiek analyseren zij de staat van de parlementaire pers. Gaat er echt iets mis en zo ja, wat gaat er mis? Hoe komt dat? Wat verwachten we eigenlijk van politiek journalisten? Hoeveel invloed heeft de Haagse journalist op de Nederlandse kiezer? Hoe zou het anders kunnen of misschien wel moeten?
Een programma dat niet zonder kiezers kan.
Dus kom op Prinsjesdag naar de Rode Hoed.