De mate van beschaving van een samenleving is af te lezen aan de manier waarop deze met ouderen om gaat, stelde de grote schrijver en filosoof Simone de Beauvoir. Naast haar romans en de feministische klassieker De Tweede Sekse publiceerde de Beauvoir een aantal treffende cultuurkritieken over ouderdom en dood. Toen ze zelf begin zestig was, en bepaald niet van plan om zich uit het leven terug te trekken, schreef zij Over de ouderdom. Daarin onderzoekt zij ons ideaalbeeld van de stille, wijze en deemoedige oudere. In Een zachte dood beschrijft Simone de Beauvoir het sterfbed van haar moeder, waarin medici zich opdringen om het lijden nog verder te verlengen. Ze ziet het met lede ogen aan: ‘de dood is geen vijand die men kan overwinnen’.
In de serie Bucketlist Filosofie staan klassiekers uit de filosofie centraal. Dit keer bespreken we het gedachtegoed van Simone de Beauvoir rondom oud worden en de dood. Volgens Simone de Beauvoir dook de moderne samenleving het liefst weg van aftakeling en verlies. Wat zegt onze huidige manier van omgaan met ouderen en de dood over onze samenleving? Arts en filosoof Marli Huijer kijkt naar wat wij hebben geleerd van de theorieën van de Beauvoir, ook in het licht van de coronapandemie. Ze buigt zich over de vraag of wij door de pandemie beter kunnen omgaan met verlies en dood en denkt van niet: ‘De besluitvorming wordt beheerst door angst voor hoge sterfcijfers terwijl die cijfers te weinig in het perspectief worden geplaatst van het gegeven dat er altijd mensen doodgaan’. Schrijver en filosoof Jannah Loontjes geeft een inleidend college over hoe Simone de Beauvoir ons anders heeft laten kijken naar het onderscheid dat we maken tussen jongens en meisjes, naar politiek, kwetsbaarheid en dood.